De naam van het spel "It Happens" was in de originele Duitse uitgave nog twee letters langer. Voor het internationale publiek is de titel echter aangepast; tenslotte is dit spel bedoeld voor spelers vanaf een jaar of 8, en op die leeftijd kennen ze het woord "shit" natuurlijk nog niet. Vooral in Amerika wordt hier nogal een probleem van gemaakt.
Affijn, It Happens dus. Maar wat er precies happent, daar is de titel niet heel duidelijk over. Het blijkt een aardig maar vederlicht dobbelspelletje te zijn. Het gaat over een miereneter, maar dat thema heeft met het spel zelf eigenlijk niets te maken, op de aardige tekeningen op de speelborden na.
Het spel voltrekt zich in 4 ronden, waarin steeds 3 speelborden worden opengelegd. In totaal bevat het spel 12 borden, dus dat komt mooi uit. Op ieder bord staan 5 kolomen met 1 tot 3 vakjes voor dobbelstenen. Iedere speler heeftt 5 dobbelstenen in zijn eigen kleur.
Om de beurt gooi je nu met 1 dobbelsteen. Daarna moet je deze op 1 van de borden plaatsen. Als je 'm op een bord plaatst waar je nog niet staat, moet je altijd de meest linkse vrije kolom kiezen. Kies je een bord waar je al wel staat, dan moet jede dobbelsteen in dezelfde kolom zetten als je vorige dobbelstenen op dat bord. Is die kolom al vol, dan kan je dus niets meer op dat speelbord kwijt.
Sommige vakjes bevatten een afbeelding van een worm of een stuk afval (een handschoen, een halve bril, een schatkaart, et cetera). Als je op een van deze vakjes gaat staan, krijg je een fiche met het afgebeelde plaatje. Wormen kan je later in het spel inzetten om een dobbelsteen opnieuw te gooien; afvalfiches leveren aan het eind van het spel bonuspunten op.
Hebben alle spelers 5 keer gegooid, dan is de ronde voorbij, en worden er per speelbord punten uitgedeeld: de meeste voor de speler met de meeste ogen op dat bord; wat minder voor de speler op de tweede plaats. Ook zijn er op ieder bord extra wormen te verdienen voor spelers die precies een bepaald aantal ogen hebben gegooid. Vaak is dat aantal ogen 1 of 2, zodat de wormen vooral naar de verliezers op dat bord gaan, bij wijze van troostprijs.
En dat dus 4 ronden lang, met aan het eind nog 1 punt per worm, 10 punten voor de speler met de meeste verschillende afvalfiches, en 5 punten als je van een bepaald afvalfiche er 2 of meer hebt. De speler met de meeste punten wint!
Alle dobbelspelletjes hebben natuurlijk een geluksfactor, maar in It Happens is deze factor wel erg groot. Mijn indruk is dat je eindscore voor minstens driekwart afhangt van hoe hoog je gooit. En dat kan erg verschillen tussen de spelers, omdat iedereen maar 20 keer gooit in het hele spel (even afgezien van het inzetten van een worm). Aan de andere kant zijn de keuzes van iedere speler eigenlijk heel simpel: na iedere worp heb je maximaal 4 mogelijkheden: overgooien (als je een worm hebt), of de dobbelsteen op een van de 3 borden zetten (voor zover je kolom nog niet vol is). En meestal is de keuze niet moeilijk.
De naam "Shit Happens" suggereert dat de spelers belaagd zullen worden door allerhande rampspoed, maar dat valt tegen. Je gooit een 3 terwijl je een 4 nodig hebt, of iemand anders zet zijn dobbelsteen in de kolom met de afgedankte luidspreker die jij graag had willen hebben. Erg dramatisch is het niet.
Als je een dobbelspelletje zoekt waarvoor strategie nodig is, en waarin je je tegenstanders wel dwars kan zitten, dan kan je beter Regenwormen of Sushibar nemen. It Happens valt in een veel luchtigere categorie. Best genietbaar als tussendoortje, of als je het met heel jonge spelers wilt kunnen spelen. Maar kies in dat geval alsjeblieft wel de gekuisde internationale editie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten