Spellen aan Zee

Vandaag en morgen wordt in Den Haag de tweede editie van Spellen aan Zee gehouden. Ik heb de eerste dag van deze spellenbeurs bezocht, en wat mij betreft was het een geslaagde middag.

Dit jaar heeft Spellen aan Zee de knusse maar wat onhandige lokatie van vorig jaar ingewisseld voor Sporthal Ockenburg. Dat was ook wel nodig, want de kleine kamertjes en smalle gangen van vorig jaar zouden onhandig zijn geweest bij een groter aantal bezoekers. In de sporthal passen die dat jaar wel. Helaas viel het aantal bezoekers mij nogal tegen. De zaal was behoorlijk leeg toen ik vanochtend binnenkwam, en hoewel het later wel wat aantrok, werd het nooit echt druk. Daardoor was er natuurlijk wel volop de gelegenheid om de spellen te spelen die gepresenteerd werden.

Het eerste spelletje dat ik geprobeerd heb, was Dobble, een klein kaartspelletje. Op iedere kaart staan zo'n 10 symbolen, en ieder tweetal kaarten heeft precies 1 symbool gemeen. Met dit spelmateriaal zijn diverse spelletjes te spelen. Zo kan je bijvoorbeeld iedere speler een kaart geven, en dan een voor een de andere kaarten opendraaien. Wie het eerst het symbool noemt dat ook op zijn eigen kaart staat, mag de kaart van de stapel nemen. Het concept is wel aardig, het spelletje gaat snel, en dat is maar goed ook want het gaat snel vervelen.

Daarna kwam er een plaatsje vrij bij de belangrijkste nieuwigheid van de beurs, Discworld: Ankh Morpork. Dit is een hagelnieuw spel door Martin Wallace, gebaseerd op de Schijfwereld-boeken van Terry Pratchett. Nu ben ik niet zo'n Wallace-fan, maar ik ben wel helemaal weg van Pterry, dus dit spel wilde ik wel graag proberen.

Het spel speelt zich af in de grootste stad op de Schijfwereld: Ankh Morpork. De heerser van de stad is spoorloos verdwenen, en 2 tot 4 notabelen strijden om de macht. Dit doen ze door handlangers in de verschillende wijken van de stad te plaatsen en gebouwen neer te zetten. Iedere speler heeft daarbij een geheim eigen doel: de ene speler wil zijn handlangers over zoveel mogelijk wijken verspreiden; een andere speler wil graag in een beperkt aantal wijken de meerderheid hebben; een derde speler wint als hij 50 goudstukken in bezit heeft. Omdat er in totaal 7 karakters zijn met ieder een eigen winconditie, weet je nooit precies wanneer het spel afgelopen is.

Ankh-Morpork speelde makkelijk weg, en het viel me voor een Wallace alleszins mee. Wie het spel ook wil spelen, moet echt naar Den Haag komen, want het duurt nog even voordat Ankh-Morpork in de winkel verkrijgbaar is. Op Spellen aan Zee is het wel te koop, en ik heb 't mee naar huis genomen. Als je meer dan 100 euro wil besteden aan dit spel, dan kan dat ook, maar dan moet je nog even op de luxe editie wachten.

Hierna kwam Dragon Delta op tafel. Hierin moet je een Zuidoost-Aziatische rivier oversteken door het neerzetten van stenen, en daaroverheen neerleggen van planken. Iedere ronde moet je 5 acties doen, die je vantevoren in het geheim bepaalt (zoals in Roborally, dus). Onder deze acties zitten constructieve, zoals stenen en planken plaatsen, maar je kan ook acties van je medespelers blokkeren of planken en stenen weghalen. Door tegenwerking van de tegenstanders kan het dus zijn dat je met de tweede helft van je voorgeprogrammeerde acties niets meer kan doen. Het principe van Dragon Delta is best aardig, maar het spel duurt eigenlijk te kort om echt te boeien.

Quarriors is een zogenaamde deck building game, zoals Dominion. Maar in plaats van kaarten bevat de doos een massa dobbelstenen. Aan het begin van het spel worden er 10 monsters en toverspreuken gekozen, en voor ieder monster en spreuk worden er 5 dobbelstenen klaargelegd. Iedere speler begint met 12 dobbelstenen: de meeste hebben op iedere zijde "geld", maar een paar hebben eenvoudige "monsters". Met het geld kan je nieuwe dobbelstenen kopen, en met de monsters kan je de dobbelstenen van andere spelers verslaan. Als je monsters heb gespeeld die niet door andere spelers verslagen worden, scoren ze aan het begin van de volgende beurt punten voor je, en wie het eerst bij een vastgesteld aantal punten is, wint.

De geluksfactor in Quarriors is veel hoger dan die in Dominion. Als je een kaart koopt in Dominion, kan je er zeker van zijn dat je de kaart een volgende ronde tegenkomt. Maar als je een dobbelsteen koopt die een bepaald monster voorstelt, moet je maar hopen dat je dat monster ook gooit, wanneer je de dobbelsteen in een latere beurt trekt. Ik zou het spel wel vaker willen spelen, want ik had er wel plezier in, maar het is geen topspel.

Als afsluiting van de dag heb ik nog drie keer Dominion gespeeld. Het gaat nooit vervelen. Note to self: een dubbele aankoop van een Masquerade in de eerste twee beurten is een erg sterke zet, met name als je de volgende 6 beurten iedere keer een van de Masquerades trekt...

Zoals ik al zei, heb ik me goed vermaakt vandaag. Of de organisatoren van Spellen aan Zee ook tevreden zijn, waag ik te betwijfelen. Zou het aan het mooie weer gelegen hebben? Hopelijk zijn er morgen meer belangstellenden.