7 spellen waren nieuw voor mij. Een van de spellen was een prototype, dat waarschijnlijk later dit jaar uitgebracht gaat worden, en waar ik dus niet al te veel kan zeggen. Hier is de rest, met de beste voorop.
Niet alle treinenspellen duren een hele middag. Samarkand kan bijvoorbeeld al in drie kwartier voorbij zijn. Maar ondanks de korte speelduur kan je dit toch wel een pittig spel noemen.
Ook niet alle treinenspellen gaan over treinen. Samarkand gaat over een tiental families in het Midden Oosten. De spelers kunnen als ze aan de beurt zijn een lid van een familie naar keuze in hun eigen familie opnemen. Daardoor verwerven ze invloed, en kunnen ze in latere beurten bepalen hoe de handelsroute van deze familie gaat lopen. En dat is belangrijk, want als twee families elkaar ontmoeten, dan verdienen alle "aandeelhouders" van die familie geld, en geld is punten.
Bovendien heeft iedere speler een aantal kaarten in de hand, die lokaties op het bord aangeven. Als een handelsroute een van die lokaties bereikt, scoort de eigenaar van die kaart ook punten; vooral als hij zich in die familie ingekocht heeft.
De regels van Samarkand zijn eigenlijk heel simpel, maar het gevolg is een spel met behoorlijke strategische diepgang. Je moet voortdurend opletten wat iedere familie doet, en vooral moet je inschatten hoe lang het spel nog duurt. Het einde van het spel wordt namelijk door de spelers zelf bepaald, en wie het einde niet goed kan voorspellen, die ziet veel punten aan zich voorbijgaan. Een aanrader, ook voor liefhebbers van zware spellen die een tussendoortje zoeken.
Brass
Stevig spel, dat me doet denken aan Hoogspanning. En dat zegt wat! Zie verder mijn bespreking elders op dit blog.
For Sale
Als je een paar minuten over hebt, dan is For Sale een heel leuk spelletje. Het wordt gespeeld in twee fasen: in fase 1 worden huizen geveild, die je met muntjes betaalt. Dat is nog best lastig, want je krijgt maar een paar muntjes, en je moet iedere ronde een huis kopen. Als je dus de enige speler bent die geen geld meer heeft, krijg je alleen nog maar goedkope huizen. En in fase 2 gebruik je dan de huizen om geldkaarten te kopen.
Ik begrijp niets van dit spel, en ben twee keer op grote achterstand geëindigd. En toch heb ik me uitstekend geamuseerd. Verwacht geen hoogstaande strategieën, en redelijk wat chaos, maar in een spelletje van een kwartier is dat alleszins acceptabel.
Sint Petersburg
Dit is een leuk economisch spelletje, waarbij het vooral belangrijk is om op het goede moment over te stappen van het opbouwen van je inkomsten tot het vergaren van punten. Ik heb dat de eerste keer dat ik dit speelde niet heel goed aangepakt, maar heb desondanks een goede tijd gehad.
Space Walk
Een kringloopvondst, die gebaseerd is op Mancala. Met je ruimtescheepjes probeer je de zwarte gaten te ontwijken. Een aardig spel, dat nog best lastig is. Ongetwijfeld zit er meer strategie achter dan wij in 1 keer spelen hebben gevonden, maar ik weet niet of ik Space Walk vaak genoeg zal spelen om het helemaal te begrijpen.
Carson City
Er zijn veel soorten spellen. Je hebt werkverschaffingsspellen, zoals Agricola. Er zijn rolselectiespellen, zoals Puerto Rico. Ook zijn er nog tegellegspellen, zoals Carcassonne, en dobbel/vechtspellen, zoals Risk. En Carson City valt in ieder van deze categorieën.
Helaas is het een allegaartje geworden, met veel verschillende spelmechanismen die geen van allen erg goed werken. De kern van het spel zit in de werkverschaffing, maar die heeft een heel eigen twist in Carson City. In andere spellen weet je zeker dat je een actie kan doen nadat je 'm geslecteerd hebt. In Carson City kan iemand met meer pistolen bij je komen staan, en de actie afpakken. Daarom zijn de rollen die veel pistooltjes opleveren beter dan de andere.
Maar bij een vuurgevecht wordt ook gedobbeld. Het resultaat is een chaotisch verlopend spel, waarin je een beurt nauwelijks kan plannen. Helaas krijgt het toeval zo de overhand, en daarvoor is Carson City gewoon te lang. Het is de moeite van het leren van de regels niet waard.
Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat er een variant wordt meegeleverd met andere rollen, die naar het schijnt wat minder chaotisch is. Maar ik heb geen enkele aandrang om die te proberen. Als het zo duidelijk is dat een spelontwerper een andere opvatting heeft over goede spellen dan ik, dan kan ik zijn spellen beter links laten liggen.
En dan heb ik ook nog 1 nieuwe uitbreiding gespeeld, waarover ik weinig te vertellen heb:
Twee extra lange rechte stukken voor Pitch Car, het racespel waarin je je auto's over een circuit moet schieten. Hiermee kan je nog mooiere banen maken, met extra lange rechte stukken. Precies zoals de naam zegt, dus. Omdat deze baangedeeltes uit 1 stuk bestaan, heb je geen lastige randjes onderweg, en kan je je auto's dus in 1 keer een heel eind naar voren schieten. Maar dan moet je wel beter zijn dan ik...
Een goede aanvulling voor een leuk behendigheidsspel.
Ik denk dat je bij Carson City de plank misslaat. Als spelers alleen maar op elkaars tenen gaan staan, gewoon omdat het kan, klapt het spel in elkaar, ja. Maar meestal spelen spelers om te winnen, niet om doelloos te treiteren. Je moet goede redenen hebben om een vuurgevecht aan te gaan: redelijk zeker zijn dat je wint is daar een van, redelijk zeker zijn dat je er goed mee vooruit zal gaan is een tweede. Dat betekent dat je elkaar voor een flink gedeelte met rust laat (hóórt te laten!), en dat nuanceert je karakterisering van 'te chaotisch' toch zeer fors.
BeantwoordenVerwijderenIk zou je verder willen aanraden om toch op z'n minst even te kijken naar de andere karakterkaarten. Je zult binnen een paar tellen zien dat er minder acties (= minder cowboys) in het spel komen, en dat het aantal vuurwapens wordt beperkt. Een vuurgevecht zal daardoor met nog veel meer beleid moeten worden aangegaan. Verder worden er meer manieren geïntroduceerd om punten te verdienen, wat het gebruik van de geldconversievelden wat ontlast.
Of je Carson City ooit een leuk spel zult vinden laat ik in het midden. Ikzelf vind het gepriegel en gedraai met de gebouwen niet leuk tot op het punt waar ik liever wat anders op tafel zet: het is teveel gedoe. Maar ondanks mijn sterke afkeer van dobbelstenen en chaos vind ik hun invloed nou niet bepaald een factor die mij van het spelen van dit spel zou weerhouden.
Twee tips die ik wil meegeven mocht je toch een rematch wagen: houd de eindtelling in de gaten, en schroom niet de minder sexy puntenvelden te gebruiken. Vuurgevechten in de stad nemen je wel gedeeltelijk opbrengsten af, maar niet die punten van de eindtelling, en die kunnen verrassend aantikken. Wat betreft de tweede tip: spelers vertonen nogal een Pavlov-reactie en zetten meestal zwaar in op de geldconversievelden; maar rustig inzetten op ogenschijnlijk mindere velden—lees: waar een uitdaging veel minder waarschijnlijk is omdat je er eenmalig niet veel mee verdient—zal op de lange termijn een solide basis leggen.
Maarten, het is goed om te horen dat andere mensen betere ervaringen hebben met Carson City. Bedankt voor de nuancering.
BeantwoordenVerwijderenVoor mij zal er geen tweede kennismaking komen, waarschijnlijk. Daarvoor was mijn eerste ervaring te pijnlijk. Bovendien was het een spel van iemand anders, dus er is geen enkele reden voor mij om Carson City een nieuwe kans te geven terwijl ik nog zoveel andere spellen heb waarvan ik zeker weet dat ik er een goede tijd mee heb.
Wat betreft de redenen om een vuurgevecht te houden: bij ieder gevecht zijn twee personen betrokken. Als een ander bij jou op het actieveld gaat staan, heb je niets te kiezen. En dat betekent dat als je eenmaal achterop geraakt bent in de race om de pistolen, je beter alleen de slechtere actievelden kan kiezen.
De spanning die het vuurgevechtmechanisme met zich meebrengt is voor mij gewoon geen prettige spanning.
Wat ik andere mensen aan zou willen raden v.w.b. Carson City, is try before you buy. Mijn medespelers waren enthousiaster over het spel dan ik, dus er is een publiek voor.
- Samarkand vond ik veel te afhankelijk van wat voor kaarten je toevallig trekt. Eén keer won ik het vet, maar ja, ik had toen al mijn twijfels, want ik won alleen maar omdat ik veel kaarten trok die dicht bij elkaar lagen. De tweede keer kreeg ik kaarten die veel te ver van elkaar af lagen, kon nooit wat worden. Ik vond het persoonlijk nogal tegenvallen, wel heel erg lichte kost m.i.
BeantwoordenVerwijderen- M.b.t. Carson City geef ik je groot gelijk: één brok chaos, het gaat alleen maar om pistolenpower, kon mij niet boeien.