Hieronder staan een aantal spellen die mijn interesse gewekt hebben. Dat betekent nog niet dat ik ze ga kopen, en helemaal niet dat ik andere mensen ze zou aanraden, maar ik zal ze in Essen in ieder geval gaan bekijken.
- 7 Wonders. De eerste berichten over dit spel zijn vrijwel unaniem lovend. Gedurende 3 ronden proberen de spelers de wereldwonderen te bouwen. Aan het begin van een ronde krijgt iedere speler 7 kaarten; hieruit kiezen ze er 1, die gespeeld kan worden (eventueel na betaling van de bouwkosten) en de rest wordt doorgegeven aan de linkerbuurman. Herhaal tot iedereen 6 kaarten gespeeld heeft. Sommige kaarten leveren grondstoffen, en andere geven kortingen op gebouwen. En een paar gebouwen zijn zelfs door de spelers naast de eigenaar te gebruiken, tegen betaling uiteraard.
Omdat in ieder spel een willekeurige selectie van alle kaarten wordt gebruikt, is de wederspeelbaarheid (naar men zegt) groot. Voeg daarbij nog de prachtige opmaak van de kaarten en de speelborden die de speelbaarheid niet in de weg zit. Ik ben in ieder geval erg nieuwsgierig geworden.
En toch ben ik er nog niet zeker van dat ik dit spel echt ga waarderen. De handleiding is intussen on-line gezet, en het lijkt me allemaal een beetje te simpel. Ik zie nog niet goed in hoe 7 Wonders het niveau van een Race for the Galaxy of een Dominion kan halen. Het wordt ook nogal eens vergeleken met Fairy Tale, wat wel een aardig spelletje is, maar geen hoogvlieger. Gelukkig neemt een van mijn regelmatige medespelers het spel waarschijnlijk wel mee naar huis, dus kan ik het dan in ieder geval uitproberen. - The Great Fire of London 1666. Het blussen van een grote brand lijkt mij een geweldig onderwerp voor een cooperatief spel in de stijl van Pandemie, met de spelers in de rol van brandweermannen. Helaas had Londen in de 17e eeuw nog geen brandweer, dus zijn de spelers grootgrondbezitters, die ieder 20 huizen in de City bezitten. Natuurlijk willen zij de brand blussen, maar een nog grotere prioriteit is om hun eigen huizen te beschermen; desnoods door het vuur in de richting van de huizen van een tegenspeler. In plaats van samenwerking biedt dit spel dus confrontatie, en aan het eind is er maar 1 winnaar.
Het is voornamelijk het originele thema dat mij trekt in dit spel; ik hoop dat ik het spel op Spiel kan uitproberen, of in ieder geval kan bekijken. Als het spel op Essen te zien is, natuurlijk. De uitgever, JKLM Games, heeft de reputatie om vaak veel te laat te zijn met de publicatie van hun spellen. Maar het is nog maar twee weken tot aan Essen; veel kan er nu niet meer mis gaan, zou je zeggen. -
Merkator. Uwe Rosenberg staat de laatste jaren garant voor goede middelzware spellen. Agricola is natuurlijk zijn grootste hit, maar ik heb afgelopen week zowel Le Havre als Loyang weer gespeeld, en ook dat zijn toppers, die ik eigenlijk vaker zou moeten spelen. Zijn nieuwe spel is Merkator, dat zich afspeelt tijdens de 30-jarige oorlog (die in Nederland bekender is als 80-jarige oorlog). De spelers zijn handelaren, die vanuit Hamburg hun waren proberen te slijten aan alle strijdende partijen.
De uitleg van Uwe zelf klinkt behoorlijk ingewikkeld, met opdrachtkaarten en puntenkaarten en tijdfiches, maar ik heb er vertrouwen in dat ook Merkator weer prima speelbaar is. Ook van Merkator is de handleiding trouwens al op internet te vinden; ik ga 'm binnenkort eens uitprinten en doorlezen. En op Spiel zal ik 'm zonder twijfel ongespeeld kopen; ik moet me immers toch al bij de stand van Lookout Games melden (daarover later meer). -
Sun, Sea & Sand. Een andere favoriete ontwerper van mij is Corne van Moorsel. Hij heeft net 3 nieuwe spellen voor Essen bekend gemaakt, en daarvan klinkt Sun, Sea & Sand het interessantst. Corne heeft mij de afgelopen jaren diverse keren verrast met simpele maar boeiende spellen. Factory Fun, Gipsy Kings (dat ik vorig jaar eigenlijk alleen maar kocht omdat je daar gratis de Factory Fun uitbreiding bij kreeg), en Powerboats zijn alle drie spellen die ik met veel plezier speel. Hopelijk is dit spel van hetzelfde niveau.
Het onderwerp is redelijk origineel (hoewel het wel met Hotel Samoa wordt vergeleken; een spel waar ik niets van weet): iedere speler beheert een vakantiepark met bungalows en allerhande attracties. Daarmee proberen ze zoveel mogelijk touristen te trekken. Het spel bevat een leuk mechanisme dat voor iedere tourist bepaalt hoe lang hij in het park blijft; dit hangt natuurlijk af van het aantal attracties van het juiste soort. Verder is het een lichte worker-placement spel, en daar heb ik er nog niet zoveel van.
Helaas is er behalve het persbericht van de uitgever nog niet veel bekend; zo zijn er nog nauwelijks recensies verschenen op de BoardGameGeek. Even afwachten dus nog of Sun, Sea & Sand de 30 euro waard is die ervoor gevraagd wordt. -
Furstenfeld. Dit is hetzelfde verhaal: een nu net aangekondigd spel waarover niets bekend is, maar wel van een van mijn favoriete ontwerpers. Furstenfeld gaat over het bouwen van een kasteel op een stukje land. Om geld voor de bouw te verdienen leg je eerst hopvelden aan, en bouw je brouwerijen. Later moet je die weer afbreken om plaats ye maken voor het kasteel. Volgens de omschrijving van de uitgever is het ruimtegebrek een van de belangrijkste mechanismen in het spel: als je iets nieuws wil bouwen moet je steeds een van je oudere gebouwen afbreken.
Furstenfeld lijkt mij de aardigste van Friedeman Frieses ontwerpen die op Spiel in premiere gaat. Verder heeft hij ook nog "Schwarze Freitag" (een aandelenspel) en "Famiglia" (een 2-persoons kaartspel) ontworpen, en daar ga ik ook nog wel even naar kijken.
En vergeet Stich-Meister niet. Slagenspelletje van Friedemann, lijkt me ook wel iets voor jou. :-)
BeantwoordenVerwijderenhttp://boardgamegeek.com/boardgame/81250/stich-meister
Oooooh! Dat lijkt me lang geen onaardig spel. Jammer dat er kaarten tussen zitten met Duitse tekst; dat beperkt het aantal mogelijke tegenspelers. Ik denk dat ik nog eventjes met de aanschaf wacht tot er een Engelse of Nederlandse uitgave is.
BeantwoordenVerwijderenMaar bedankt voor de tip!
Afgelopen zaterdag heb ik met Corné alledrie zijn nieuwe spellen gespeeld (en ze van een eerste waardering voorzien op BGG). Inderdaad is Sun, sea and Sand het spel dat het dichtste bij mijn collectie komt. Prima spel, thematisch klopt het meeste wel, worker placement met wat plannen en vooruitzien.
BeantwoordenVerwijderenThe great fire of London wordt op internet wel met Pompei vergeleken. Best een gezellig familiespel voor heel soms, maar toch geen blijvertje. Als je klaar bent met het grote vuur, kan de wederopbouw beginnen. Het echte werk: London van Martin Wallace uiteraard. Het is een a-typische Wallace lijkt me na het lezen van de regels. duurt "slechts" anderhalf uur en het is vooral een kaartspel-met-een-bord. Moet je toch eens uitchecken, zo'n kaartspel zou toch zomaar eens in jouw straatje kunnen passen? :-)
BeantwoordenVerwijderen