dinsdag 26 februari 2013

Januari 2012

In januari heb ik 46 keer een spel gespeeld, waaronder vier nieuwe. Ook speelde ik drie nieuwe uitbreidingen. Meest gespeeld deze maand waren Kingdom Builder en Tichu, elk zeven keer.
 
De nieuwe spellen van januari waren, van best naar minst goed bevallen:
 
Het is onmogelijk on Reef Encounter na een keer spelen al te beoordelen. Daarvoor is het spel te ondoorzichtig. De regels zijn niet eenvoudig, en weinig intuïtief. Maar tijdens het spelen had ik wel de indruk dat dit spel een behoorlijke diepgang heeft.
 
Ik zal de gels hier niet in detail uitleggen, al is het maar omdat ik ze zelf niet meer weet, een maand na spelen van het spel. Ze hebben in ieder geval te maken met een koraalrif, waarop verschillende soortenpoliepen uit kunnen groeien tot een groot stuk koraal. De koralen worden bewaakt door de garnalen van de spelers, en dat is nodig, want anders kan het ene koraal het andere opeten. Als je stuk koraal groot genoeg is, kan je je vis langssturen om het op te eten, en uiteindelijk scoor je punten voor die opgegeten koraaltegels.
 
De toevalsfactor in het spel is laag, de strategische mogeljkheden hoog, en er zit voldoende interactie in: je kan je medespelers enorm dwarszitten. Ik zou dit spel graag nog veel vaker spelen, want dan pas krijg je volgens mij een beetje door wat de te volgen taktieken zijn. Aanrader!
 
 
Een ouderwetse euro, over de begintijd van New York. Aan het begin van iedere ronde wordt er een veiling gehouden, waarin je verschillende types acties kan kopen. Daarna kan je die acties gebruiken om bijvoorbeeld gebouwen in de stad te bouwen. Die leveren punten op, en bonusacties. Andere acties kan je bijvoorbeeld gebruiken om dierenvellen te kopen van de indianen rond Nieuw Amsterdam, en deze te verschepen naar Europa voor punten.
 
Nieuw Amsterdam is geen onaardig spel. Niets bijzonders, maar ik heb het met plezier gespeeld.
 
 
Een simpel slagenspelletje. Na iedere slag mag de winnaar een speelkaart van een van de tegenstanders uitzoeken; daarna doet de nummer twee hetzelfde, enzovoorts. De kaarten die je hier verzamelt, kan je gebruiken om puntenkaarten mee te kopen. Deze liggen in het midden van de tafel, en kosten allemaal een bepaalde combinatie van speelkaarten. Heb je echter meer speelkaarten dan dat de puntenkaart kost, dan zijn die speelkaarten strafpunten waard.
 
Old Men of the Forest is een simpel kaartspelletje, dat niet boven de massa uitstijgt. Voor de meeste gelegenheden kan je betere spellen in dit genre vinden.
 
Weer zo'n prachtig houten behendigheidsspel. Zoals de naam al aangeeft, is dit een soort Mikado met kubusjes. Met twee stokjes probeer je blokjes uit een stapel te verwijderen zonder de andere blokjes te laten bewegen. Grote blokken zijn daarbij meer punten waard dan kleine blokjes.
 
Cubicado is leuk om een keertje te doen, maar is verder niet echt spannend genoeg om vaker te spelen. Er zit te weinig strategie in, en het is te lastig om aan het begin van het spel een goede hoge stapel te bouwen. Er liggen daarom te vaak blokjes gewoon aan de rand, en die zijn dan te makkelijk te verwijderen.
 
 
En de nieuwe uitbreidingen:
 
Het bijzondere aan deze versie van Age of Steam is natuurlijk dat het bord in twee delen verdeeld is. In Noord-Korea is het goedkoop om spoor aan te leggen, maar liggen maar weinig blokjes. In het zuiden liggen veel meer blokjes, maar zijn de bouwkosten erg hoog.
 
De kleuren steden zijn niet gelijkmatig verdeeld over het bord, waardoor je eigenlijk vaak een blokje van de ene kant naar de andere kant wil verplaatsen, maar het grensverkeer is beperkt. In sommige rondes is het verboden een blokje van noord naar zuid te vervoeren, in andere rondes is verkeer in noordelijke richting niet toegestaan.
 
Korea is een goede variatie op een fantastisch spel.
 
 
Deze verzameling van een stuk of 30 wonderen is ontworpen door een fan, en te downloaden via BoardgameGeek. Sommige van deze kaarten zijn gebaseerd op bestaande "wereldwonderen", zoals "Angkor Wat" en de kanalen van Venetië (?) . Andere verwijzen naar legendes ("Atlantis", "Brigadoon") of werelden uit de literatuur ("R'lyeh"), en zelfs is er een serie bordspellen ("Dominion", "Caylus").
 
Vergeleken met de wonderen uit het basisspel, zijn deze "verloren wonderen" complexer en creatiever. Zo zijn er meer wonderen met een afwijkend aantal bouwfases, en minder wonderen die slechts punten of geld opleveren. Of ze allemaal even goed gebalanceerd zijn als de oorspronkelijke zeven wonderen, daar kan je je twijfels over hebben, maar ze brengen een hoop variatie mee. Niet geschikt voor onervaren 7 Wonders-spelers.
 
 
Deze officiële 7 Wonders-uitbreiding is een stuk tammer dan Lost Wonders. De uitbreiding bestaat uit een set kaarten, die gewoon meedoen in de draft. Je krijgt ieder tijdperk daarom nu acht kaarten in plaats van zeven. En die nieuwe kaarten hebben nieuwe eigenschappen, al wijken ze niet zo heel veel af van de originele kaarten. In plaats van 5 geld krijg je bijvoorbeeld met een van de nieuwe kaarten 7 geld, en je buren ieder 2. Cities verandert het spel niet wezenlijk, en is niet echt de moeite waard.