De beste spellen van 2010: #7 Race for the Galaxy, The Brink of War

2010 loopt op zijn einde, dus is het een goed moment om eens terug te blikken. Wat waren de beste nieuwe spellen van het bijna afgelopen jaar? Tot nieuwjaar laat ik mijn top-10 zien. Vandaag de nummer 7: Race for the Galaxy, The Brink of War.

Ooit, toen de wereld nog jong was, buren elkaar nog groetten, en alleen Donald X. Vaccarino's familie nog van Dominion gehoord had, werd op het eind van iedere spellenavond Race for the Galaxy tevoorschijn gehaald. Met zijn korte speeltijd, meestal niet meer dan 20 minuten, waarin je continu aan de beurt was (want iedereen voert alle akties tegelijkertijd uit) was dit kaartspel een ideale afsluiter, en dan meestal een aantal potjes achter elkaar.

Het doel van Race is om het beste rijk op te bouwen, bestaande uit planeten en "ontwikkelingen". Een ronde bestaat uit diverse fasen: het trekken van kaarten, het spelen van ontwikkelingen, het spelen van planeten, het verkopen van goederen voor kaarten en punten, en het produceren van goederen op bepaalde planeten die je al gespeeld hebt. Maar niet iedere fase wordt altijd uitgevoerd: aan het begin van iedere ronde kiest iedere speler in het geheim een fase, en alleen de gekozen fases woren uitgevoerd; maar dan wel door iedere speler.

Mettertijd zijn er steeds meer uitbreidingen voor Race verschenen, die het spel steeds interessanter maakten, maar ook lastiger te doorgronden voor nieuwe spelers. Nu hadden nieuwe spelers toch al moeite om het spel op te pikken, vanwege de vele icoontjes op de kaarten. Voor ervaren spelers zijn die geen probleem, want ze zitten wel heel logisch in elkaar, maar het duurt een potje of drie voor je het spel doorhebt.

The Brink of War is de laatste uitbreiding op Race, en hiermee is het spel definitief te lastig geworden om uit te leggen. Met de kaarten uit deze doos wordt namelijk een nieuw concept geïntroduceerd: prestige. Prestige is een soort overwinningspunten, die met bepaalde (vaak dure) kaarten te verdienen is. Aan het eind van het spel is prestige punten waard, maar tijdens het spel kan je het ook gebruiken voor een extra bonus bij een bepaalde aktie.

Als je begint te spelen, duurt het even voor je door hebt hoe belangrijk prestige is (of niet; ook zonder prestige kan je nog winnen), en ook voor ervaren spelers voelt het spel met deze uitbreiding erbij zwaarder aan. Na mijn eerste keer spelen hoefde ik de rest van de dag geen Race meer te doen, en dat gevoel had ik nog nooit gehad. Met The Brink of War is Race nu definitief geen afsluiter meer, maar eigenlijk een gewoon spel geworden.

Althans, zo dacht ik er toen over. En als er geen computerversie was geweest, was het daarbij gebleven. Gelukkig is dat programma er wel, waardoor je tegen de computer kan oefenen. En dat helpt. Met meer ervaring blijkt Race nog steeds Race te zijn. Voor ervaren spelers is The Brink of War gewoon een heel goede uitbreiding, die Race for the Galaxy nog beter maakt; ja, zelfs een van de beste spellen van 2010. Beginnende spelers kunnen deze doos rustig nog even laten liggen.