De beste spellen van 2010: #9 Haggis

2010 loopt op zijn einde, dus is het een goed moment om eens terug te blikken. Wat waren de beste nieuwe spellen van het bijna afgelopen jaar? Tot nieuwjaar laat ik mijn top-10 zien. Vandaag de nummer 9: Haggis.

Bij ons op het werk wordt tijdens de lunchpauze nogal eens een spelletje gespeeld. Dat begon jaren geleden met Ra en Machiavelli, maar sinds we kennis hebben gemaakt met Taipan komt er eigenlijk nooit meer wat anders op tafel. Taipan is namelijk verslavend. Maar Taipan heeft een groot probleem: je kan het alleen maar met zijn vieren spelen. Nou ja, er zijn wel regels voor 3 of 6 personen, maar die heb je voor bridge en klaverjassen ook, en geen mens haalt het zich in zijn hoofd om met die regels te spelen. Toch?

Nu is er eindelijk een heel behoorlijke Taipan-kloon voor minder spelers. Haggis lijkt op veel punten op zijn grote broer. Het spel wordt gespeeld in een aantal ronden, en in iedere ronde probeer je zo snel mogelijk je hand leeg te spelen. Dat doe je door het uitspelen van combinaties van kaarten, bijvoorbeeld losse kaarten, paartjes, straten, enzovoorts. Aan het eind van een ronde verdien je punten met de slagen die je gehaald hebt, plus een leuke bonus voor als je eerder uit bent dan je medespeler(s).

Natuurlijk, er zijn ook verschillen. Het belangrijkste verschil is dat je geen partner hebt. Dat is een van de leukste aspecten van Taipan, en dat mis je toch wel in Haggis. De andere veranderingen, zoals gewijzigde legale combinaties, zijn wel even wennen, maar voelen niet als een verslechtering.

Helaas is Haggis met zijn tweeën niet echt geslaagd. Volgens mij tenminste; ik heb ook andere meningen gehoord. Maar ik vind er weinig spanning in zitten. Met drie spelers is het een (bijna) volwaardige vervanging van Taipan. In ieder geval is het beter dan andere 3-persoonsspellen in hetzelfde genre, zoals Frank's Zoo of Trichu (Taipan met 3). Ik ga Haggis niet honderden keren spelen, maar vaak genoeg om mijn geld er dubbel en dwars uit te halen.